معیارهای تعیین نشریات و ناشران نامعتبر و جعلی عبارتند از:
• عدم وجود هیئت تحریریه فعال
• عدم وجود داوری علمی
• دو یا چند نشریه دارای هیئت تحریریه یکسانی هستند.
• عدم وجود تنوع جغرافیایی در بین اعضای هیئت تحریریه به ویژه در مورد نشریاتی که ادعای بین المللی بودن دارند.
• عدم نمایه سازی در نمایه های معتبر و آکادمیک
• عدم هم خوانی بین نام نشریه و اهداف و رسالت آن
• اعلام ضریب تاثیر جعلی بر روی سایت نشریه از طرف نمایه های معتبربین المللی
• ادعای کذب مبنی بر نمایه شدن در نظام های استنادی معتبر
• دریافت هزینه انتشار مقاله از نویسندگان جهت انتشار سریع مقاله
• نداشتن قدمت
• پوشش طیف گستردهای از موضوعات
• انتشار تعداد زیادی مقاله در هر شماره
• عدم ذکر آدرس پستی و شماره تماس
• استفاده از اسامی کشورهای توسعه یافته در عنوان
• عدم وجود سامانه ارسال مقاله
• عدم وجود یا ناقص بودن راهنمای نویسندگان
• استفاده از نشان و اسامی بسیار مشابه با نشریات معتبر
• وجود هیئت تحریریه یکسان برای کلیه نشریات یک ناشر
• داوری سریع (گاهی کمتر از 12 ساعت) و ذکر ایرادهای جزئی
• ارسال فراخوان مقاله به ایمیل پژوهشگران
• دارا بودن وب سایت ضعیف و فرمت ارسال مقاله بسیار ساده
هر کدام از معیارها بطور بالقوه میتواند نشریه ای را کاندیدای ورود به فهرست سیاه نماید. لذا، در صورت تحقق یک معیار در گام نخست، نشریه مورد بررسی دقیق قرار خواهد گرفت. اگر برای یک نشریه چند معیار بصورت تجمیعی و همزمان صدق کند، این نشریه در فهرست سیاه قرار میگیرد.